آنالیز فاکتوری بر روی داده های ژئشیمیایی

آنالیز فاکتوری

در روشهاي مبتني بر بردارهاي ويژه با استفاده از مقادير ويژه و بردارهاي ويژه، جهت هايي با حداکثر تغييرپذيري شناسايي مي شود. سپس با تعريف متغيرهاي جديدي که ترکيب خطي از متغيرهاي اوليه هستند تعداد ابعاد (متغيرها) کاهش يافته و نقش هر يک از متغيرها در تغييرپذيري مشخص مي گردد.  اين ترکيبات خطي که اصطلاحاً فاکتور ناميده مي شوند داراي خواص زير هستند:

1- بخش اعظمي از تغييرپذيري مي تواند بوسيله تعداد محدودي از متغيرهاي جديد توجيه شود

2- متغيرهاي جديد که محصول ترکيب خطي متغيرهاي اوليه هستند، بين خود همبستگي نشان نمي دهند. اين امر آزمون روش مورد نظر را آسان مي کند.

در انجام آنالیز فاکتوری بحث شاخص kmo  و آزمون بارتلت مطرح است:

مقدار شاخص kmo میزان اعتبار و کفایت داده های مورد بررسی را برای انجام آنالیز فاکتوری نشان می دهد. به طوریکه مقادیر kmo بالاتر از 0.9 نشان دهنده ی اعتبار بالای انجام آنالیز فاکتوریست.

نتایج آنالیز فاکتوری در جدولی مانند مثال زیر بدست می آید که شامل: تعداد فاکتورهای حاصل از انجام آنالیز فاکتوری و درصدی از تغییرپذیری که این فاکتورها توجیه می کنند، است.

پارامتر مهم دیگری که در آنالیز فاکتوری تعیین کننده ست،ماتریس مربوط به فاکتورهای حاصل از آنالیز فاکتوریست:

به عنوان مثال در تصویر زیر فاکتور1 شامل Cu است.

فاکتور 2 شامل: Cr و Co است

فاکتور سوم شامل B و Hg است

و فاکتور چهارم شامل Au و Ag است.

برای درک و یادگیری بهتر روش فرکتال، فیلم آموزش انجام روش فرکتال را با نرم افزار spss ببینید.